Tłumacz ustny bierze udział w wielu istotnych spotkaniach – konferencjach, wykładach, negocjacjach biznesowych, bankietach, wizytach w szpitalach i sądach. Oficjalne wydarzenia wymagają od niego umiejętności odpowiedniego zachowania się – świadczy to o jego profesjonalizmie i dobrym przygotowaniu do roli. Sprawdź, czy na pewno znasz zasady savoir-vivre tłumacza ustnego.

Czym jest savoir-vivre dla tłumacza ustnego?

Savoir-vivre to coś więcej niż zestaw reguł etykiety, to sposób na odpowiednie zachowanie szanujące wszystkie strony komunikacji. Określa, w jaki sposób tłumacz ustny powinien postępować, aby jego klienci czuli się odpowiednio zaopiekowani.

Przestrzeganie zasad savoir-vivre w zawodzie tłumacza to nie kwestia dobrego wychowania, ale przede wszystkim profesjonalizmu. Tłumacz ustny powinien być dyskretny, zachować neutralność i obiektywizm. Ta rola wymaga szczególnej wrażliwości i umiejętności szybkiego dostosowania się do sytuacji.

Tłumacz ustny często znajduje się w centrum ważnych wydarzeń – negocjacji biznesowych, spotkań dyplomatycznych lub rozpraw sądowych. Jego zachowanie wpływa na jakość komunikacji i budowanie zaufania między stronami. Nie chodzi tu tylko o to, co mówi, ale również, jak się prezentuje i jaką postawę przyjmuje.

Podstawowe zasady zachowania tłumacza ustnego

Oto kilka zasad, które każdy tłumacz ustny powinien przyswoić i stosować w praktyce. Wyznaczają one standardy niezbędne w tej odpowiedzialnej pracy.

Ubiór

Strój tłumacza ustnego powinien być zawsze dostosowany do okoliczności spotkania. Może to być ubiór formalny lub smart casual. Oficjalne wydarzenia wymagają od mężczyzn klasycznego garnituru w stonowanych kolorach z koszulą i krawatem, a od kobiet – eleganckiej sukienki lub kostiumu biznesowego.

Zawsze warto zwrócić na zapiski występujące na zaproszeniach. Czasem pojawiają się w nich instrukcje dotyczące wymaganego wyglądu – „black tie” to smoking i muszka, a „white tie” oznacza frak. Ubiór nigdy nie może być wyzywający.

Punktualność

Tłumacz ustny musi dotrzeć na spotkanie na czas. Spóźnienie, nawet kilkuminutowe to poważna oznaka braku profesjonalizmu. Może powodować duże komplikacje i naraża klientów na stres oraz rozczarowanie usługami tłumaczeniowymi.

Przestrzeganie protokołu dyplomatycznego

Podczas spotkań na szczeblu dyplomatycznym tłumacz ustny powinien zachowywać się zgodnie z protokołem. Zawarte w nim informacje stanowią wytyczne, w jaki sposób powinien się zachowywać. Jedną z uniwersalnych zasad jest zasada precedencji, czyli kolejności przy wchodzeniu, witaniu się i sposób zajmowania miejsc.

Tłumacz ustny musi doskonale orientować się w stanowiskach obecnych osób i zwracać się do nich w odpowiedni sposób, zgodnie z obowiązującymi w dyplomacji zasadami, np. jej wysokość, ekscelencjo, magnificencjo czy eminencjo.

Praca tłumacza wymaga bycia blisko klienta, ale jednocześnie oczekuje się od niego dużej dyskrecji. Bezpieczna odległość od ważnej osobistości to jeden metr. 

Tłumacz zawsze powinien się znajdować w zasięgu wzroku pracodawcy. Zauważy wtedy z łatwością, gdy pojawi się zapotrzebowanie na jego usługi.

Po dotarciu na miejsce tłumacz ustny zazwyczaj zajmuje miejsce po lewej stronie klienta, nieco z tyłu. Dokładne wytyczne można znaleźć w protokole dyplomatycznym. W trakcie podróży samochodem powinien on usiąść obok kierowcy, pozostawiając miejsca z tyłu pojazdu dla urzędników.

Przedstawianie się

Choć tłumacz na oficjalnych spotkaniach powinien pozostawać w tyle i dyskretnie wykonywać pracę, inne osoby powinny wiedzieć, kim jest. Jeśli nie zostanie przedstawiony innym, warto, aby zrobił to sam w zgodzie z zasadą precedencji.

Mowa ciała i mimika

Profesjonalny tłumacz ustny zachowuje powagę godną wydarzenia, w którym uczestniczy. Nie może on jednak zapominać, że pracuje z ludźmi, dlatego powinien być życzliwy, otwarty na innych, a gdy sytuacja tego dopuszcza – również uśmiechnięty. Wszelkie oznaki znudzenia lub zmęczenia zostaną źle odebrane przez inne osoby. 

Niezależnie od własnych opinii tłumacz musi pozostać neutralny i wystrzegać się pokazywania emocji podczas przekładu.

Dyskrecja

Dyskrecja stanowi fundament, na którym opiera się zaufanie w zawodzie tłumacza ustnego. Ze względu na specyfikę wykonywanej pracy, zyskuje on często dostęp do poufnych informacji. Jego zadaniem jest chronić te dane, niezależnie od tego, w jakim obszarze pracuje.

Przestrzeganie tajemnicy zawodowej to nie tylko kwestia etyki, ale często wymóg określany w umowie klauzulą dotyczącą poufności. Zapewnienie dyskrecji oznacza niedyskutowanie o szczegółach rozmów ani nieudostępnianie informacji osobom postronnym, bez względu na to, jak błaha mogłaby się wydawać. Ta zasada obowiązuje również po zakończeniu zlecenia.

Poszukują Państwo tłumacza ustnego języka włoskiego, który potrafi profesjonalnie zachować się podczas każdego spotkania? Zachęcam do kontaktu – mam doświadczenie pracy w różnorodnych, często bardzo wymagających, sytuacjach.